ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
1. Τα λήγοντα εις χώσεως, -χύσεως, -μπήξεως καθώς και ο αριθμός 3 συντάσσονται με το «συμπάθιο».
2. Όλα τα εις ούτσος λήγοντα φανερώνουν ανδρεία ή σοφία π.χ. Ανδρούτσος (ανδρεία), Πανούτσος (σοφία). Εξαιρούνται τα Γιούτσος και πούτσος που σημαίνουν έμπαινε.
3. Όλα τα εις άνα λήγοντα είναι ηδονής σημαντικά π.χ. πουτάνα, φακλάνα, νταρντάνα κλπ. Εξαιρούνται το καμπάνα ως κρούσεως σημαντικό και το Αλαμάνα ως ιστορικό τοπωνύμιο.
4. Όλα τα εις αρας λήγοντα είναι μεγέθους σημαντικά, όπως πουτσαράς, κοιλαράς, ψωλαράς κλπ. Εξαιρείτε ο φουκαράς.
5. Όλα τα εις ακας λήγοντα δουλεύουν επί 8ρου βάσεως, π.χ. δασοφύλακας, νυχτοφύλακας, χωροφύλακας κλπ. Εξαιρείται ο μαλάκας που δουλεύει επί 24ώρου βάσεως.
6. Όλα τα εις ιδι λήγοντα είναι χρήσεως σημαντικά, όπως ψαλίδι, κατσαβίδι κλπ. Εξαιρείται το αρχίδι το οποίο εμφανίζεται στις εξής μορφές :
Ως βρέσεως σημαντικό (φάε ένα αρχίδι)
Ως κλάσεως σημαντικό ( κλάσε μας τ΄ αρχίδια)
Ως ορεκτικό ( τσίμπα ένα αρχίδι)
Ως δηλωτικό ποιότητας ατόμων:
1. Επαινετικά (διευθυντής με αρχίδια)
2. Υποτιμητικά (αρχίδια διευθυντής)
Ως φιλοδώρημα (πάρε τ΄ αρχίδια μου)