Είναι ένα ζευγάρι που κοιμάται σπίτι. Κατά τις τρεις το βράδυ ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Έντρομοι πετάγονται από το κρεβάτι. Ο άντρας πάει στο θυροτηλέφωνο και ρωτάει:
– Ποιος είναι;
– Μήπως μπορείς να κατέβεις να με σπρώξεις λίγο, σε παρακαλώ; ακούγεται μια αντρική φωνή από το θυροτηλέφωνο.
– Τι είπες; φωνάζει έξαλλος ο άντρας, Μας ξύπνησες νυχτιάτικα για να κατέβω να σε σπρώξω; Δεν θα είσαι στα καλά σου! και γυρίζει στο κρεβάτι του, όπου εξηγεί στη γυναίκα του τι έγινε.
Σε κανένα τέταρτο και αφούτους ξαναπήρε ο ύπνος, χτυπάει πάλι το κουδούνι. Πετάγεται από το κρεβάτι ο άντρας, τρέχει στο θυροτηλέφωνο κι ακούει πάλι την ίδια φωνή:
– Έλα, ρε φίλε! Κατέβα λίγο να σπρώξεις σε παρακαλώ!
Έξαλλος ο άντρας, του απαντάει :
– Αν κατέβω κάτω, θα σε πλακώσω στο ξύλο! Εξαφανίσου, μην φωνάξω την αστυνομία!
Γυρίζει ξανά στο κρεβάτι και του λέει η γυναίκα του:
– Βρε αγάπη μου, αφού ξυπνήσαμε που ξυπνήσαμε κάνε ένα ψυχικό να τον βοηθήσεις μήπως και ησυχάσουμε…
– Τέλος πάντων, ας σου κάνω το χατίρι…
Ρίχνει ένα μπουφάν πάνω από τις πυτζάμες ο άντρας και κατεβαίνει στον δρόμο, όμως τον τύπο δεν τον βλέπει! Κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, τίποτα. Βάζει μια φωνή:
– Πού είσαι εσύ που φωνάζεις τόση ώρα να σε σμπρώξω;
Και ακούει τη φωνή του τύπου από την παιδική χαρά δίπλα :
– Εδώ στις κούνιες!