Την επόμενη κιόλας ημέρα ταξιδεύει για την Φλωρενία και επισκέπτεται την «γκαλερί».
- «Καλημέρα σας», λέει στον υπεύθυνο του καταστήματος, «εσείς διαθέτετε προς πώληση τον πίνακα "Ο Λένιν στο Παρίσι";».
- «Ασφαλώς», απαντάει ο γκαλερίστας την ώρα που ρίγη συγκίνησης τράνταζαν τον συλλέκτη.
- «Μπορώ να τον δω;», κατάφερε να ψελλίσει κάτω από την επιμελώς ατημέλητη γενιάδα του...
- «Μα και βέβαια, ακολουθήστε με παρακαλώ», λέει ο γκαλερίστας και τον οδηγεί στη διπλανή αίθουσα.
Εκεί στέκονται μπροστά σε έναν πίνακα της εποχής, ο οποίος αναπαριστά έναν ψηλό γεροδεμένο άνδρα με πυκνά σγουρά φουντωτά μαλιά, τον οποίο «περιποιείται» μια κυρία, η οποία έχει εναποθέσει την κεφαλή της ανάμεσα στα πόδια του...
Κάγκελο ο καθοδηγητής...
Ανακτά όμως την ψυχραιμία του και επικεντρώνει το βλέμμα του στον άντρα του πίνακα...
- «Μα αυτός είναι ο Τρότσκι!», φωνάζει...
- «Ασφαλώς...», απαντά ο γκαλερίστας.
- «Και η σκυμμένη κυρία ποια είναι;», ρωτά και πάλι ο συλλέκτης.
- «Αυτή είναι η κυρία Λένιν...».
- «Κι ο Λένιν; Ο Λένιν που είναι κύριε;».
- «Ο Λένιν;... Στο Παρίσι!».
by
Sanides Egkarsia Kommenes