sapsalis.gr

Γυρνάει ο ήρωας μας 7.00 το πρωί σπίτι του περπατώντας στα νύχια και προσπαθώντας να μην κάνει τον παραμικρό θόρυβο, μόνο και μόνο για να βρει τη σύζυγο του να τον περιμένει πίσω από την πόρτα.
-Που ήσουνα Σουπερμαν; 7 η ώρα το πρωί πήγε!
-Μα αγάπη μου δεν σου είχα πει ότι είχαμε συνέδριο με εκείνους τους πολύ σημαντικούς πελάτες απο την Ιαπωνία;
-Καλά ρε Σούπερμαν μέχρι τι ώρα είχατε συνέδριο; 8.00;9.00;Είναι 7 η ώρα το πρωί!
-Ε, κουκλίτσα μου δεν θα πηγαίναμε τους πελάτες κάπου για ένα ποτό να συζητήσουμε τους όρους της συμφωνίας καλύτερα;
-Εντάξει Σούπερμαν, τους πήγατε για ποτό μέχρι τις 10.00, άντε 10.30. Μετά πού ήσουνα; Είναι 7 η ώρα το πρωί!
-Ρε αγαπούλα μου , για να γιορτάσουμε την συμφωνία μας πήγαμε σε μια ταβέρνα να φάμε.
-Και μέχρι πότε Σούπερμαν ήσασταν στην ταβέρνα;12.00;1.00; Έχει πάει 7 το πρωί πια!
-Μα είσαι σοβαρή; Ήρθανε οι άνθρωποι τόσο δρόμο απο την Ιαπωνία και δες θα τους πηγαίναμε στα μπουζούκια να γλεντήσουν;
-Αντε ότι κάτσατε στα μπουζούκια μέχρι τις 3.00,άντε 4.00. Μέχρι τώρα πού ήσουν ρε Σούπερμαν;
-Ε ύστερα απο τόσα ξίδια ,καρδούλα μου, πήγαμε να φάμε ένα πατσά να στρώσει το στομαχάκι μας.
-Έστω ότι ήσασταν στο πατσατζίδικο μέχρι τις 5.00-5.30 Σούπερμαν, έχει πάει 7.00 το πρωί πλέον.
-Μα, ύστερα ,φως μου, πηγαμε για κουλούρι στην Ομόνοια και με την κίνηση μέχρι να φτάσω εδώ πήγε 7.00.
Πες μου όμως, γιατί με λες Σούπερμαν συνέχεια;
-Γιατί μόνο ο Σούπερμαν και εσύ φοράτε το σώβρακο έξω απο το παντελόνι.

Αν παίξεις ένα δίσκο του Παντελίδη ανάποδα ακούγονται λέει σατανικοί στίχοι... Ακόμα χειρότερα, αν τον παίξεις κανονικά ακούγεται ο ίδιος ο Παντελίδης...

Από 'δω και μπρος, θα πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου! Θα κάνω ό,τι γουστάρω!
Μαμά, συμφωνείς;

Θα μαγείρευα αλλα βαριεμαι... ας ξεκουραστούν μια μερα και στην πυροσβεστική....

Τρέχει ο Χάιζενμπεργκ με το αυτοκίνητο.
Τον σταματά ένας τροχονόμος:
- Καλά, ξέρετε με τι ταχύτητα τρέχατε;
- Όχι, αλλά ξέρω που βρίσκομαι!...

Γδύσου! Της λέω. Υπάκουσε αμέσως. Με αργά βήματα, χωρίς να βιάζομαι, πηγαίνω από πίσω της. Της ακουμπάω το σκληρό εργαλείο μου στην πλάτη και της λέω:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Βήξε λίγο...