Ένα πρεζόνι κάθεται στον καναπέ στο σπίτι του πολύ σκεπτικό. Δεν μιλάει δεν κουνιέται...
Περνάει ένα τέταρτο, μισή ώρα, μία ώρα.
Η μάνα του μπαινοβγαίνει, δεν του μιλάει.
Αλλά στις δύο ώρες ανησυχεί.
-Βρε Γιώργο, τι σκέφτεσαι πια τόση ώρα?
-Μπράβο ρε μάνα! Γιώργος ρε, Γιώργος!!!